Charakterystyka/ morfologia

Gniewosz plamisty ( Coronella austriaca)

Systematyka
rząd: łuskonośne ( Squamata)
podrząd: węże (Serpentes)
rodzina: wężowate ( Colubridae)
gatunek: Gniewosz plamisty ( Coronella austriaca)

Richard Mille Replica Watches

Charakterystyka/ morfologia
Gniewosz plamisty zwany także miedzianką jest wężem niewielkim i delikatnym. Ma wysmukłe ciało, wąską, delikatną głowę, słabo odgraniczoną od tułowia. Ogon stanowi około 12 do 25 procent wartości całej długości ciała, niezbyt długi, biczykowaty i chwytny. Tarczki głowy duże, regularne, łuski grzbietu niewielkie i wręgowane. Długość ciała dorosłych samców 70 cm, samic 80 cm. Na grzbiecie jest brunatny, rdzawy, rzadziej rdzawoszary. W tylnej części głowy występuje rysunek przypominający podkowę a przez oko przechodzi ciemna, prawie czarna pręga. Po bokach grzbietu przebiegają ciemne pręgi, a wzdłuż grzbietu ciągnie się pasmo plamek u niektórych osobników połączone są ze sobą przypominając zygzak żmii zygzakowatej. Od żmii jednak odróżnia go okrągła źrenica oka, łagodnie zaokrąglony pysk, oraz głowa słabo odgraniczona od reszty ciała. Brzuch gniewosza jest ceglasty, jasny lub żółtawy. Zdarzają się też błękitno plamiste gniewosze, co świadczy o dużej zmienności i różnorodności ubarwienia tego węża. Nazwę swoja zawdzięcza dużej zaciętości, która przejawia w chwili rozdrażnienia, usiłując nawet kąsać w obronie. Jest to jednak gatunek zupełnie nieszkodliwy i przy delikatnym obchodzeniu wyjątkowo łagodny.

Biotop/ preferencje pokarmowe
To zwierzę ciepłolubne. Występuje w miejscach suchych i silnie nasłonecznionych, na terenach kamienistych, w zaroślach i trawach. Unika lasów, Żywi się prawie wyłącznie jaszczurkami i padalcami, niekiedy osobnikami tego samego gatunku, które przed połknięciem unieruchamia splotami swojego silnego ciała i połyka ja martwą lub żywą.

Rozwój osobniczy
Jajożyworodny. Ze snu zimowego budzi się w kwietniu, gody rozpoczyna w maju. Młode przychodzą na świat w sierpniu lub wrześniu. Ilość w jednym miocie do 15 sztuk. Młode mają około 13- 15 cm. W sen zimowy zapada w październiku.

replica watches

rw-forum.com

Status gatunku
Pozorne podobieństwo do żmii powoduje, że dość często pada ofiarą gorliwych tępicieli gadów. Fakt ten wpływa na zanikanie całych jego populacji. Drugim powodem jest obserwowane od lat zmniejszenie liczebności jaszczurek, które stanowią jego podstawowy pokarm. Gatunek pod ochroną. Wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt z kategorią zagrożenia VU – gatunek wysokiego ryzyka, narażony na wyginięcie.

Przygotowała : Wanda Kula